zwíngen
* vt прымуша́ць, змуша́ць
j-n auf die Knie ~ — паста́віць каго́-н. на кале́ні
ich séhe mich gezwúngen… — я вы́мушан(ы)…
zwíngend
~e Gründe — неадкла́дныя прычы́ны
Zwínger
m -s, -
1) астро́г
2) кле́тка (для звяроў)
3) Цві́нгер (гіст. помнік у Дрэздэне)
Zwíngherr
m -n, -en уст. тыра́н, дэ́спат
zwínkern
vi мірга́ць, падмі́ргваць
Zwirn
n -(e)s, -e ні́ткі
Méister ~ — пагардл. краве́ц
◊ der ~ geht ihm aus — ён вы́дыхнуўся, яму́ няма́ аб чым гавары́ць; у яго́ вы́йшлі [ско́нчыліся] усе гро́шы
Zwírnfaden
m -s, -fäden кру́чаная ні́тка
Zwírnmaschine
f -, -n круці́льная машы́на