Zähigkeit
f -
1) жо́рсткасць
2) вя́зкасць
3) упа́ртасць, трыва́ласць
zählen
1.
vt
1) лічы́ць
2) налі́чваць
die Stadt zählt éine Millión Éinwohner — го́рад налі́чвае мільён жыхаро́ў
3) (zu D) лічы́ць (каго-н. кім-н., што-н. чым-н.); прылі́чваць, адно́сіць (каго-н. да каго-н., што-н да чаго-н.)
2.
vi
1) лічы́ць
von eins bis húndert ~ — лічы́ць ад аднаго́ да ста
2) лічы́цца, ісці́ ў лік
das zählt nicht — гэ́та не лі́чыцца
3) (zu D, unter A) лічы́цца (кім-н., чым-н.)
er zählt zu den bésten Schülern — ён лі́чыцца адны́м з ле́пшых ву́чняў
4) (auf A) разлі́чваць (на каго-н., на што-н.)
Zähler
m -s, -
1) тэх. лічы́льнік
2) матэм. лі́чнік
3) лічыльнік (чалавек); маркёр (пры гульні ў більяры́)
Zählung
f -, -en
1) лік, падлі́к
2) пе́рапіс (насельніцтва)
Zählwerk
n -(e)s, -e тэх. лічы́льнік, лічы́льная прыла́да, лічы́льны механі́зм
zähmen
1.
vt
1) прыруча́ць
2) перан. утаймо́ўваць, уціхамі́рваць
séine Zúnge ~ — прытрыма́ць язы́к
séine Úngeduld ~ — стрыма́ць сваё нецярпе́нне
2.
(sich) стрыма́ць сябе́, уціхамі́рыцца