téilbar
1.
a дзялі́мы, (па)дзе́льны
sechs ist durch drei ~ — шэсць дзе́ліцца на тры
téilen
vt
1) in (a) дзялі́ць (на што-н.- лік і г.д.)
2) раздзялі́ць, падзялі́ць (выйгрыш)
3) дзялі́ць (радасць, гора)
4) раздзяля́ць (погляды, перакананні)
j-s Ánsichten ~ — прытры́млівацца адно́й ду́мкі [адно́лькавага пу́нкту по́гляду] з кім-н.
5) расчляня́ць (сказ)
2.
(sich)
1) дзялі́цца (пра лік)
2) раздзяля́цца, падзяля́цца (пра галасы)
3) разгаліно́ўвацца (пра дарогу)
◊ getéilter Schmerz ist hálber Schmerz — ≅ з сябра́мі і бяда́ – паўбяды́
Téiler
m -s, - матэм. дзе́льнік; фа́ктар
Téilergebnis
n -ses, -se частко́вы вы́нік
laut bishér bekánnt gewórdener ~se… — зго́дна з апублікава́нымі паку́ль няпо́ўнымі пака́зчыкамі…
téilhaben
аддз. vi (an D)
1) удзе́льнічаць, браць [прыма́ць] удзе́л (у прыбытках і г.д.); быць удзе́льнікам [па́йшчыкам] (акцыянернага таварыства)
2) падзяля́ць (радасць)
Téilhaber
m -s, - удзе́льнік, па́йшчык
téilhaftig
a які́ удзе́льнічае (у чым-н.)
des Vertráuens ~ wérden — карыста́цца даве́рам, заслужы́ць даве́р
Téilnahme
f -
1) удзе́л (an D – у чым-н.)
2) саўдзе́л (у злачынстве – an D)
3) спачува́нне, жаль; сімпа́тыя
j-m séine ~ áussprechen* — вы́казаць сваё спачува́нне каму́-н.
Téilnahmeberechtigung
f -, -en спарт. пра́ва [до́пуск] на ўдзе́л (у спаборніцтвах)
téilnahmslos
a абыя́кавы, раўнаду́шны, без спачува́ння, без спага́ды