Tádel
m -s, -
1) ганьбава́нне, вымо́ва
sich (D) éinen ~ zúziehen* — заслужы́ць вымо́ву
2) папро́к
j-m éinen ~ gében* [ertéilen] — аб’яві́ць каму́-н. вымо́ву
ihn trifft kein ~ — яго́ няма́ ў чым папракну́ць
Tadeléi
f -, -en ве́чныя [дро́бязныя] папро́кі
tádelhaft
a ва́рты га́ньбы, які́ заслуго́ўвае папро́к
tádellos
a бездако́рны, беззага́нны
tádeln
vt (wegen G, für A) ганьбава́ць (за што-н.)
tádelnswert, tádelnswürdig
a ва́рты га́ньбы, які́ заслуго́ўвае папро́к, гане́бны
Tádler
m -s, - абгаво́ршчык, ганьбава́льнік