Táufe
f -, -n
1) хрэ́сьбіны, хрысці́ны, хрышчэ́нне
ein Kind über die ~ hálten* — хрысці́ць дзіця́
2) асвячэ́нне (карабля, будынку і г.д.)
táufen
vt рэл. хрысці́ць, дава́ць імя́
das Kind auf den Námen… ~ — ахрысці́ць дзіця́ на імц…
Táufname
m -ns, -n імя́ (дадзенае пры хрышчэнні)
táufrisch
a све́жы ад расы́, ро́сны, зрасе́лы, заро́шаны
Táufschein
m -s, -e метры́чнае пасве́дчанне, ме́трыка
táugen
vi (zu D) быць прыда́тным (да чаго-н.)
das taugt nichts — гэ́та нічо́га не ва́рта
Táugenichts
m - i -es, -e гульта́й, абібо́к