érstrangig
a першакла́сны, першачарго́вы, першара́дны
erstrében
vt дамага́цца, дабіва́цца (чаго-н.), імкну́цца (да чаго-н.)
erstrécken
(sich) 1) распасціра́цца; разляга́цца
2)
(auf A, über A) распаўсю́джвацца (на што-н.)
3) бокс упа́сці
erstürmen
vt узя́ць шту́рмам [пры́ступам]
ersúchen
vt (um A) прасі́ць (аб чым-н.); хада́йнічаць (перад кім-н. пра што-н.)
Ersúchen
n -s, - про́сьба; прапано́ва, зваро́т, хада́йніцтва
das gescháh auf mein ~ — гэ́та было́ зро́блена па маёй прапано́ве
ertáppen
vt (bei, auf D) злаві́ць, заспе́ць, захапі́ць (на чым-н.)
auf fríscher Tat ~ — злаві́ць на ме́сцы злачы́нства
sich ~ lássen* (bei D, auf D) — папа́сціся (у чым-н.)
ertéilen
vt дава́ць (параду)
éinen Beféhl ~ — аддава́ць зага́д
Únterricht ~ — выклада́ць
ein Recht ~ — дава́ць пра́ва
Ertéilung
f -, -en вы́дача; прысуджэ́нне, падарава́нне, узнагаро́джванне; гл. erteilen
ertönen
vi (s) (за)гуча́ць, чу́цца