éifrig
1.
a стара́нны, заўзя́ты, руплі́вы
2.
adv заўзя́та, руплі́ва
~ (bei etw. D) sein — руплі́ва займа́цца (чым-н.)
Éifrigkeit
f - запа́л, стара́ннасць, руплі́васць
Éigelb
n -(e)s, -e і з ліч. - гл. Eidotter
éigen
1) свой, ула́сны, уласці́вы
das ist mein ~ — гэ́та мая́ ўласнасць
etw. zu ~ háben — вало́даць чым-н.
2) своеасаблі́вы, дзі́ўны, асаблі́вы
sich (D) etw. zu ~ máchen — прысво́іць сабе́ што-н.
auf ~e Faust — на сваю́ рдзыку
auf ~e Réchnung — на свой кошт
es ist mir ~ zumúte [zu Múte] — мне не па сабе́
Éigenart
f -, -en своеасаблі́васць, арыгі- на́льнасць
éigenartig
a своеасаблі́вы, асаблі́вы, самабы́тны
Éigenbericht
m -s, -e паведамле́нне ўла́снага карэспандэ́нта
Éigenbrötler
m -s, - дзіва́к, арыгіна́льная асо́ба
Éigendünkel
m -s ганарлі́васць, зазна́йства