erschöpfen
1.
vt вычэ́рпваць; знясі́льваць
2.
(sich) натамля́цца, знясі́львацца
sich in Höflichkeiten ~ — рассыпа́цца ў ве́тлівасці [прыя́знасці]
erschöpft
a змардава́ны, знясі́лены
Erschöpfung
f - знясі́ленне, знямо́га
erschrécken
1.
vt спало́хаць, напужа́ць
2.
* vi (s) (vor D) спало́хацца (каго-н., чаго-н.)
3.
(sich)
(über A) разм. спужа́цца (каго-н., чаго-н.)
erschüttern
vt
1) узру́шваць; агало́шваць
2) пахісну́ць
3) падрыва́ць (здароўе)
erschüttert
a узру́шаны; усхвалява́ны
Erschütterung
f -, -en
1) (мо́цнае) узрушэ́нне
2) вібра́цыя, страсе́нне (зямлі і г.д.)
erschwéren
vt ускладня́ць; абцяжа́рваць; перашкаджа́ць
j-m das Lében ~ — перашкаджа́ць каму́-н. (нарма́льна) жыць
Erschwérung
f -, -en ця́жкасць; ускладне́нне; абцяжа́рванне