Mítteilung
f -, -en паведамле́нне, перада́ча, ве́стка
laut ~ — паво́дле паведамле́ння
Míttel
n
1) -s, - сро́дак, спо́саб
mit állen ~n — усі́мі сро́дкамі; усяме́рна, усяля́к, як мага́
jédes ~ ist ihm Recht — ён не пагарджа́е [не грэ́буе] ніцкімі сро́дкамі
mit állen ~n éingreifen* — пусці́ць у ход усе́ сро́дкі
2) pl (матэрыя́льныя) сро́дкі; маёмасць, бага́цце
aus éigenen ~n — за свой [ула́сны] кошт
über gróße ~ verfügen — распараджа́цца вялі́кімі сро́дкамі
das geht über méine ~ hináus — ≅ гэ́та мне б’е па кішэ́ні
3) ле́кавы сро́дак, ляка́рства
schmérzstillendes [schmérzlinderndes] ~ — болесуцяша́льны сро́дак
fíeberstillendes ~ — гарачкапаніжа́льны сро́дак
4) матэм.
das arithmétische ~ — сярэ́дняе арыфметы́чнае
im ~ — у сярэ́днім
5) фіз. асяро́ддзе
bréchendes ~ — праламля́льнае асяро́ддзе
6) геал. слой, пласт
ármes ~ — бе́дная за́леж
édles ~ — бага́тая за́леж
táubes ~ — пуста́я за́леж [паро́да]
míttelbar
a
1) праме́жкавы
2) уско́сны, апасро́дкаваны
Míttelding
n -(e)s не́шта сярэ́дняе; ні то́е ні сёе
Míttelfinger
m -s, - анат. сярэ́дні па́лец
Míttelgebirge
n -s, - го́ры сярэ́дняй вышыні́
míttelgroß
a сярэ́дняй велічыні́, сярэ́дняга ро́сту
Míttelgröße
f -, -n сярэ́дняя велічыня́, сярэ́дні рост