túten
vt, vi разм. трубі́ць
auf éinem Horn ~ — трубі́ць у рог
Féuer ~ — падыма́ць пажа́рную трыво́гу
Túthorn
n -(e)s, -hörner труба́, рог
tüchtig
a
1) здо́льны, уме́лы, спра́ўны, стара́нны; до́бры
er ist in séinem Fach sehr ~ — ён до́бры спецыялі́ст, ён до́бры знато́к сваёй спра́вы
2) мо́цны
3) даво́лі вялі́кі, зна́чны
ein ~es Stück Geld — даво́лі вялі́кая су́ма гро́шай
Tüchtigkeit
f - спра́ўнасць, дзелавы́я я́касці, здо́льнасці
Tücke
f -, -n кава́рства, падсту́пства
List und ~ — падко́пы
tückisch
a кава́рны, зло́сны, падсту́пны, по́длы
auf j-n ~ sein — разм. адчува́ць [мець] тае́мную злосць на каго́-н.
ein ~es Pferd — нараві́сты конь
ein ~es Wétter — кава́рнае надво́р’е
Tüfteléi
f -, -en дро́бязнасць; педанты́чнасць
tüftelig
a
1) карпатлівы
2) дро́бязны, педанты́чны