fórtkönnen
* vi
1) магчы́ пайсці́
ich kónnte der Geschäfte wégen nicht früher fort — мяне́ затрыма́лі спра́вы
2) мець магчы́масць праця́гваць ру́хацца
fórtlassen
* vt
1) адпуска́ць
2) разм. прапуска́ць, апуска́ць
fórtlaufen
* vi (s)
1) бе́гчы; збяга́ць, уцяка́ць
2) цягну́цца
der Weg läuft am Wald fort — даро́га ця́гнецца ўздо́ўж ле́су
fórtlaufend
a безупы́нны; бягу́чы
~e Númmern — нумары́ па пара́дку
fórtleben
vi праця́гваць жыць, увасабля́цца (у чым-н.)
sein Náme wird durch die Jahrhúnderte ~ — яго́ імя́ перажыве́ стаго́ддзі
fórtmachen
1.
vt праця́гваць (рабіць што-н.)
2.
(sich) выбіра́цца, ісці́
fórtmüssen
* vi быць вы́мушаным пайсці́ [пае́хаць, пакі́нуць што-н.]
er hat früh fórtgemusst — ён ра́на памёр
fórtnehmen
* vt адбіра́ць, забіра́ць; выкрада́ць