Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

б в г д ё ж з й к л м н п р с т ў х ц ч ш ю я

Кія́ш ’рагоз’ (Нар. лекс.). Гл. кіюха.

Кія́шнік ₁ ’сцябло кукурузы, кукурузнік’ (ТСБМ, Янк. I, Мат. Гом., Ян.). Гл. кіях.

Кія́шнік ₂ ’хатняя кветка’. У крыніцы (Мат. Гом., 232) даецца наступная ілюстрацыя: «Кіяшнік толькі так, для зелені, ніколі не цвіце». Таму трэба думаць, што ў даным выпадку гаворка ідзе аб нейкай расліне, а не кветцы. Гл. кіяшнік ₁.

Кіяшы́на ’сцябло кукурузы’ (Мат. Гом.). Гл. кіяшнік ₁.