◎ Ківі́лы ’апалонікі’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. kivynas ’апалонік’, там жа, 459, з іншым значэннем для літ. слова.
◎ Ківіля́цца ’вагацца, боўтацца ў бакі’ (ТС). Гл. ківіляць.
◎ Ківіля́ць ’чыкільгаць, матляцца пры хадзьбе’ (ТС), рус. ковылять няяснага паходжання.
◎ Ківіня́ ’качарга’ (Шатал.). Гіпотэза аб балтыйскім паходжанні слова абапіраецца на лат. t$ver©s ’круглая палка з зубчастым жалезам і ражкамі’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 114). Цікава, што літ. kivynas значыць ’апалонік (біял.)’, што, магчыма, сведчыць аб кальцы з балтыйскага для назвы апалоніка (гл. апалонік 2).
◎ Ківірзе́нь ’лапаць’ (lilii.). Гл. каверзні.
◎ Ківічэць ’вішчаць’ (Нар. лекс.). Гл. квічэць.
◎ Ківу́ль ’хуткі аднаразовы рух’ (Нас.). Гл. ківель, ківаць.
◎ Ківу́нь — ііра падачу знака кіўком (Нар. лекс.). Гл. ківель, ківаць.
◎ Ківэ́йзар ’тэлевізар’ (Мат. Гом.). Да тэлевізар пад уплывам ківаць.