Кірмашава́ць ’праводзіць час на кірмашы, святкаваць, гуляць’ (Шат., Др.-Падб.). Параўн. кермашаваць. Гл. кірмаш.
Кірмашо́вікі ’пярэднія зубы’ (Янк. Мат., Сцяшк. Сл.). Гл. кірмашовыя.
Кірмашо́выя (зубы) ’верхнія пярэднія (зубы)’ (Жд. 3, КЭС, лаг.). Мабыць, ад «выстаўленыя (як на кірмашы)» зубы.
◎ Кі́рна ’А‑падобная прылада, сажань’ (Сцяшк. Сл.), ’тоўсты сук’, ’раздвоены корань у караняплодах’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. kirna ’корань дрэва’ (там жа, 405).
◎ Кірназава́ць ’знаходзіцца ў стане цечкі (пра свінню)’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірноз.
◎ Кірна́ты 1 ’вілаваты, сукаваты’, ’парны, з раздвоеным караняплодам’, ’крываногі’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірпа.
◎ Кірна́ты 2 ’невысокі’ (Шатал.). Гл. кірпатых, кірпа.
◎ Кірно́з ’спакладаны кабан’ (ДАБМ, Сцяшк., Бір.). З польск. kiemas. Гл. кнораз.
◎ Кірну́ць ’падрамаць, паспаць удзень’ (Сцяшк. Сл.). Ад *кімарнуць да кімарыць (гл.).
Кі́рпа — ’пра кароткі задзёрты нос’ (ТСБМ, Жд. 2). Укр. кирпа ’тс’. Балтызм. Да *kirpa. Параўн. яшчэ літ. apkir̃pti ’абкарнаць’ і рус. курносый < корноносый. Гл. кірпаты, кірпаносы (Мартынаў, Лекс. балтызмы, 28; Лаўчутэ, Балтизмы, 143). Параўн. таксама з пункту погляду семантыкі кірзаты (гл.) ’кірпаты’. Існуе думка аб тым, што кірпа зваротнае ўтварэнне ад кірпаты (ЕСУМ, 2, 437).