Скачы́ха ‘блыха’ (ТСБМ, Нар. словатв.). Да скакаць, скочыць з суф. ‑ых(а). Параўн. скакуха.
Скашавы (скашавый) ‘жартаўлівы’ (Шымк. Собр.). Няясна.
Скашалі́цца ‘збіцца, стоўпіцца’ (Юрч.). Да кашэль (гл.).