уця́гваць, уцягну́ць
1. (залучаць, далучаць) heránziehen* vt, zúziehen* vt (у што-н zu D);
уця́гвацьу грама́дскую дзе́йнасць zur geséllschaftlichen Tätigkeit heránziehen*;
2. (усмактаць, увабраць у сябе) áufsaugen* vt, éinsaugen* vt;
3. (напр нітку) éinfädeln vt;
уця́гваць ні́тку ў іго́лку den Fáden in die Nádel éinfädeln
уцягну́цца
1. (прызвычаіцца да чаго-н) sich éinleben; sich gewöhnen (у што-н an A);
уцягну́цца ў пра́цу sich éinarbeiten, sich an die Árbeit gewöhnen;
2. (прыахвоціцца да чаго-н) für etw. (A) in Léidenschaft geráten*, sich éiner Léidenschaft ergében*
уцяка́ць, уцячы́
1. (бегчы прэч) fórtlaufen* vi (s), wéglaufen* vi (s), davónlaufen* vi (s); türmen vi (s) (разм);
2. (з турмы, высылкі і г. д) áusreißen* vi (s), entwíschen vi (s); flüchten vi (s), flíehen* vi (s)
уцяка́ч м Flüchtling m -s, -e, Áusreißer m -s, -; Entláufene (sub) m -n, -n, Entsprúngene (sub) m -n, -n (са зняволення)
уця́міць разм verstéhen* vt, fássen vt, erfássen vt; kapíeren vt (разм), begréifen* vt;
◊ уця́міць, у чым спра́ва ≅ den Bráten ríechen*, Lúnte ríechen*
уцяплі́ць, уцяпля́ць erwärmen vt, behéizen vt (ацяпляць); gégen Kälte ábdichten [schützen]; mit Wärmedämmstoff isolíeren [verkléiden]
уця́цца разм (пра шпільку, калючку і пад.) éindringen* vi (s)
уця́цьI разм (абсекчы) ábschneiden* vt, ábkürzen vt, ábschlagen* vt, ábhauen* vt
уця́цьII разм абл (ударыць, хвастануць) schlágen* vt, péitschen vt;
2. (укусіць, уджаліць) stéchen* (пра насякомых);
3. гл уесці