уцале́ць
1. (пра чалавека) heil [únversehrt, únverletzt] bléiben*;
2. (пра будынак, рэч) únbeschädigt [intákt] bléiben*; heil und ganz bléiben*
уцале́ць
1. (пра чалавека) heil [únversehrt, únverletzt] bléiben*;
2. (пра будынак, рэч) únbeschädigt [intákt] bléiben*; heil und ganz bléiben*
уцані́ць