дзі́ва н
1. (нешта незвычайнае) Wúnder n -s, -; Wúnderding n -(e)s, -e; Séltenheit f -, -en;
2. (здзіўленне) Verwúnderung f -, -en; Erstáunen n -s, -;
3. (дзіўна) у знач вык, разм mérkwürdig, erstáunlich;
◊ што за дзі́в! das ist ein wáhres Wúnder!, das ist wúnderbar!;
няма́ нічо́га дзі́ўнага das ist gar nicht verwúnderlich;
не дзі́в, што… (es ist) kein Wúnder, dass…;
дзі́ву дава́цца sich wúndern;
на дзі́в áusgezeichnet, sehr gut;
◊ дзі́в што! und ob!
дзівава́цца разм bewúndern vt, bestáunen vt; stáunen vi (über A)
дзіва́к м Sónderling m -(e)s, -e; verschróbener Kerl; (kómischer) Kauz m -es, Käuze
дзівакава́ты sónderbar, wúnderlich, séltsam, úlkig
дзіва́цкі ábsonderlich, mérkwürdig
дзіва́цтва н Ábsonderlichkeit f -, -en; Séltsamkeit f -, -en; Sónderbarkeit f -, -en; Wúnderlichkeit f -, -en; Kaprióle f -, -n
дзіва́чка ж verschróbene Persón
дзіва́чыць разм sich wúnderlich benéhmen*, Schrúllen háben
дзіві́цца
1. (здзіўляцца) sich wúndern (чаму-н über A); stáunen vi (чаму-н über A);
2. разм (глядзець з цікавасцю) bewúndern vt, bestáunen vt
дзіві́ць in Erstáunen (ver)sétzen