вір
1. (у вадзе) Wásserwirbel
2.
◊ вір падзе́й der Wírbel [der Strúdel] der Eréignisse
вір
1. (у вадзе) Wásserwirbel
2.
◊ вір падзе́й der Wírbel [der Strúdel] der Eréignisse
вірава́ць
1. (круціць, бурліць) wírbeln
2.
у яго́ кроў віру́е sein Blut ist in Wállung
віра́жI
пло́скі віра́ж wéite Kúrve;
круты́ віра́ж énge [schárfe] Kúrve;
ісці́ ў віра́ж in die Kúrve gehen*;
вы́йсці з віра́жу́ die Kúrve verlássen*, aus der Kúrve kómmen*;
вы́канаць віра́ж éine Kúrve dréhen
віра́жII
Віргі́нія
Вірджы́нія і
ві́рла
вірлаво́касць
вірлаво́кі
віртуа́льны virtuéll [vır-]