вірава́ць

1. (круціць, бурліць) wírbeln vi;

2. перан (бурліць, кіпець) bródeln vi, wállen vi, tósen vi;

у яго́ кроў віру́е sein Blut ist in Wállung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)