марне́ць
1. (пра чалавека) dahínsiechen
марне́ць ад тугі́ vor Séhnsucht vergéhen*;
2. (пра расліны) verkümmern
марне́ць
1. (пра чалавека) dahínsiechen
марне́ць ад тугі́ vor Séhnsucht vergéhen*;
2. (пра расліны) verkümmern
ма́рны
1. (бескарысны) vergéblich, únnütz;
ма́рная пра́ца vergébliches Bemühen;
гэ́та ма́рная пра́ца da ist Hópfen und Malz verlóren (
2. (змарнелы) (пра чалавека
маро́жанае
фрукто́вае маро́жанае Frúchteis
маро́жаніца
маро́з
пяць гра́дусаў маро́зу fünf Grad mínus, mínus fünf Grad, fünf Grad únter Null;
пачырване́ў ад маро́зу fróstrot;
стая́ць мо́цныя маразы́ es ist ánhaltendes Fróstwetter;
на дварэ́ траску́чы маро́з es friert Stein und Bein, dráußen ist klírrender Frost;
◊ маро́з па ску́ры ідзе́ es läuft éinem kalt über den Rücken;
Дзед Маро́з
марозатрыва́ласць
марозаўсто́йлівасць
марозаўсто́йлівы kä́ltebeständig, fróstbeständig
маро́зіва
маро́зіць
1. (замарожваць) gefríeren lássen*; éinfrieren*
2. (пра марозную пагоду) es friert