Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

ула́зіць гл улезці

улама́ць разм

1. (праламаць) dúrchbrechen* vt; éinschlagen* vt, dúrchstoßen* vt (прабіць); dúrchhauen* vt (прасячы дзірку);

2. (адламаць) ábbrechen* vt;

3. перан (схіліць да чаго-н) (mit Mühe) überréden vt, (mit Mühe) überzéugen vt, herúmbringen* vt

ула́н м гіст вайск Ulán m -en, -en

Ула́н-Ба́тар м Ulán Bátor i Uláan Báatar n -s

Ула́н-Удэ́ нескл м Ulán Udé i Uláan Üdё [-´dœ] n -s

ула́сна пабочн. слова éigentlich; létzten Éndes (урэшце);

ула́сна ка́жучы im Grúnde genómmen

уласнару́чны éigenhändig;

уласнару́чны по́дпіс éigenhändige Unterschrift

ула́снасць ж эк, тс перан Éigentum n -s, -tümer, Besítz m -es;

ула́снасць на што-н Éigentum an etw. (D);

рухо́мая ула́снасць Mobíli¦en pl, bewégliches Éigentum, bewégliche Hábe;

нерухо́мая ула́снасць Immobíli¦en pl, Líegenschaften pl, Grúndeigentum n;

зяме́льная ула́снасць Grúndbesitz m, Grúndeigentum n, Lándeigentum n;

дзяржа́ўная ула́снасць Stáatseigentum n;

агульнанаро́дная ула́снасць állgeméines Vólkseigentum;

прыва́тная ула́снасць Priváteigentum [-´vɑ:t-] n;

грама́дская ула́снасць geséllschaftliches Éigentum;

перада́ць ва ула́снасць überéignen vt

ула́снік м Éigentümer m -s, -; Besítzer m -s, -, Ínhaber m -s, -;

зяме́льны ула́снік Lándbesitzer m, Grúndbesitzer m, Grúndeigentümer m;

буйны́ зяме́льны ула́снік Gróßgrundbesitzer m;

дро́бны ула́снік Kléineigentümer m

ула́сніцкі Éigentümer-