Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

ула́зіць гл. улезці

улама́ць разм.

1. (праламаць) dúrchbrechen* vt; éinschlagen* vt, dúrchstoßen* vt (прабіць); dúrchhauen* vt (прасячы дзірку);

2. (адламаць) ábbrechen* vt;

3. перан. (схіліць да чаго-н.) (mit Mühe) überréden vt, (mit Mühe) überzéugen vt, herúmbringen* vt

ула́н м. гіст. вайск. Ulán m -en, -en

Ула́н-Ба́тар м. Ulán Bátor i Uláan Báatar n -s

Ула́н-Удэ́ нескл. м. Ulán Udé i Uláan Üdё [-´dœ] n -s

ула́сна пабочн. сл. éigentlich; létzten Éndes (урэшце);

ула́сна ка́жучы im Grúnde genómmen

уласнару́чны éigenhändig;

уласнару́чны по́дпіс éigenhändige Unterschrift

ула́снасць ж. эк., тс. перан. Éigentum n -s, -tümer, Besítz m -es;

ула́снасць на што-н. Éigentum an etw. (D);

рухо́мая ўла́снасць Mobíli¦en pl, bewégliches Éigentum, bewégliche Hábe;

нерухо́мая ўла́снасць Immobíli¦en pl, Líegenschaften pl, Grúndeigentum n;

зяме́льная ўла́снасць Grúndbesitz m, Grúndeigentum n, Lándeigentum n;

дзяржа́ўная ўла́снасць Stáatseigentum n;

агульнанаро́дная ўла́снасць állgeméines Vólkseigentum;

прыва́тная ўла́снасць Priváteigentum [-´vɑ:t-] n;

грама́дская ўла́снасць geséllschaftliches Éigentum;

перада́ць ва ўла́снасць überéignen vt

ула́снік м. Éigentümer m -s, -; Besítzer m -s, -, Ínhaber m -s, -;

зяме́льны ўла́снік Lándbesitzer m, Grúndbesitzer m, Grúndeigentümer m;

буйны́ зяме́льны ўла́снік Gróßgrundbesitzer m;

дро́бны ўла́снік Kléineigentümer m

ула́сніцкі Éigentümer-