Verbum

ула́снасць ж эк, тс перан Éigentum n -s, -tümer, Besítz m -es;

ула́снасць на што-н Éigentum an etw. (D);

рухо́мая ула́снасць Mobíli¦en pl, bewégliches Éigentum, bewégliche Hábe;

нерухо́мая ула́снасць Immobíli¦en pl, Líegenschaften pl, Grúndeigentum n;

зяме́льная ула́снасць Grúndbesitz m, Grúndeigentum n, Lándeigentum n;

дзяржа́ўная ула́снасць Stáatseigentum n;

агульнанаро́дная ула́снасць állgeméines Vólkseigentum;

прыва́тная ула́снасць Priváteigentum [-´vɑ:t-] n;

грама́дская ула́снасць geséllschaftliches Éigentum;

перада́ць ва ула́снасць überéignen vt