Verbum

прано́сіць

1. (праз што-н.) trágen* vt (durch A), vorbéitragen* vt (міма);

2. разм. (пра ліха, бяду і г. д.) nicht betréffen* vt, vorübergehen* vi (s)

пранумарава́ць гл. нумараваць

пра́нцы мн. разм. мед. Sýphilis f -

праны́ра м., ж. разм. Léisetreter m -s, -, Schléicher m -s, -; Pfíffíkus m -, -se

праны́рлівасць ж. разм. Geríebenheit f -, Durchtríebenheit f -, Lesetreteréi f -

праны́рлівы разм. geríeben, durchtríeben, geríssen

праню́хаць разм. áusschnüffeln vt; Wind bekómmen* (пра што-н. von D); den Bráten ríechen*

праня́ць разм. éinen stárken Éindruck máchen (каго-н. auf A): erfássen vt, pácken vt;

яго́ нічым не про́ймеш er hat ein díckes Fell, er ist díckfellig

прапаве́даваць кніжн.

1. prédigen vt;

2. перан. verbréiten vt; (éinen Stándpunkt) verféchten* vt

прапаве́днік м.

1. Prédiger m -s, -;

2. перан. Verbréiter m -s, -, Verkünder m -s, -; Ánhänger m -s, - (прыхільнік)