звары́ць
1.
2.
звары́ць
1.
2.
звар’яце́лы
1. wáhnsinnig, verrückt, írrsinnig;
2.
звар’яце́ць verrückt wérden, den Verstánd verlíeren*
зва́цца héißen*
зваць
1.
2. (называць) nénnen*
яго зваць [заву́ць] Пётра er heißt Péter;
як Вас зваць [заву́ць]? wie héißen Sie?
зве́даць, зве́дваць
1. (пазнаць што
2. (перажыць) erlében
зве́даць на сабе́ am éigenen Léibe erfáhren*; aus éigener Erfáhrung kénnenlérnen;
◊ хто не зве́даў го́ркага, не пазна́е і сало́дкага wer die Not nicht kennt, weiß nichts vom Glück
зве́ку
звеннявы́
звер
1. Tier
драпе́жны звер Ráubtier
2.
◊ глядзе́ць зверам grímmig dréinschauen;
звер -зве́рам
зверава́ты (грубы) wie ein Tier, tíerähnlich; grob; verschlóssen