практыкава́цца üben
Verbum
анлайнавы слоўнікпрактыкава́ць
1. (ужываць) ánwenden*
2. (пра лекара, юрыста
ле́кар з прыва́тнай пра́ктыкай der Arzt mit éigener Práxis
практыка́нт
практыка́нтка
пра́ктыкум
практыцы́зм
1. Praktizísmus
2. (дзелавітасць) práktischer Sinn; Geschäftstüchtgkeit
практы́чны práktisch;
практы́чная дзе́йнасць práktisches Hándeln;
практы́чныя заня́ткі práktische Áusbildung;
практы́чныя ве́ды práktisch ánwendbares Wíssen
праку́да
праку́дзіць
праку́длівы