практыкава́ць

1. (ужываць) ánwenden* vt, gebráuchen vt;

2. (пра лекара, юрыста і г. д.) éine Práxis áusüben;

ле́кар з прыва́тнай пра́ктыкай der Arzt mit éigener Práxis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)