утрапёнасць
1., 2.утрапёны
1. beséssen (чым
2.
утрапёнасць
1., 2.утрапёны
1. beséssen (чым
2.
утрая́
утрая́ скла́сці dréifach zusámmenlegen;
утрая́ больш dréimal sovíel;
павялі́чыць утрая́ verdréifachen
утрая́ менш dréimal wéniger;
паме́ншыць утрая́ auf ein Dríttel verkléinern [verríngern]
утро́йваць
утро́х
утрупяне́ць
утрупяне́ць ад стра́ху [жа́ху] vor Schreck [Furcht] erstárren, vor Schreck starr sein [erstárren]
утрупя́ніць
утру́ска
утрыва́ць sich enthálten*, sich zurückhalten*;
не утрыва́ць, каб не … sich nicht enthálten können*, zu …; nicht umhín können*, zu …;
я не утрыва́ў, каб не сказа́ць ich kónnte nicht umhín zu ságen
утрыма́нец
у яго́ тры утрыма́нцы er hat drei Persónen zu unterhálten
утрыма́ннеI
быць на утрыма́нні у каго
на чыі́м утрыма́нні? (пытанне ў анкеце) Únterhaltspflichtige (