Verbum

уця́гваць, уцягну́ць

1. (залучаць, далучаць) heránziehen* vt, zúziehen* vt (у што-н zu D);

уця́гвацьу грама́дскую дзе́йнасць zur geséllschaftlichen Tätigkeit heránziehen*;

2. (усмактаць, увабраць у сябе) áufsaugen* vt, éinsaugen* vt;

3. (напр нітку) éinfädeln vt;

уця́гваць ні́тку ў іго́лку den Fáden in die Nádel éinfädeln

уцягну́цца

1. (прызвычаіцца да чаго-н) sich éinleben; sich gewöhnen (у што-н an A);

уцягну́цца ў пра́цу sich éinarbeiten, sich an die Árbeit gewöhnen;

2. (прыахвоціцца да чаго-н) für etw. (A) in Léidenschaft geráten*, sich éiner Léidenschaft ergében*

уцяка́ць, уцячы́

1. (бегчы прэч) fórtlaufen* vi (s), wéglaufen* vi (s), davónlaufen* vi (s); türmen vi (s) (разм);

2. (з турмы, высылкі і г. д) áusreißen* vi (s), entwíschen vi (s); flüchten vi (s), flíehen* vi (s)

уцяка́ч м Flüchtling m -s, -e, Áusreißer m -s, -; Entláufene (sub) m -n, -n, Entsprúngene (sub) m -n, -n (са зняволення)

уця́міць разм verstéhen* vt, fássen vt, erfássen vt; kapíeren vt (разм), begréifen* vt;

◊ уця́міць, у чым спра́ва ≅ den Bráten ríechen*, Lúnte ríechen*

уцяплі́ць, уцяпля́ць erwärmen vt, behéizen vt (ацяпляць); gégen Kälte ábdichten [schützen]; mit Wärmedämmstoff isolíeren [verkléiden]

уця́цца разм (пра шпільку, калючку і пад.) éindringen* vi (s)

уця́ць​^I разм (абсекчы) ábschneiden* vt, ábkürzen vt, ábschlagen* vt, ábhauen* vt

уця́ць​^II разм абл (ударыць, хвастануць) schlágen* vt, péitschen vt;

2. (укусіць, уджаліць) stéchen* (пра насякомых);

3. гл уесці