дзіклі́вы
1. (палахлівы) scheu; ménschenscheu;
2. (сарамлівы) schüchtern, verlégen;
3. (нелюдзімы) úngesellig
дзіклі́вы
1. (палахлівы) scheu; ménschenscheu;
2. (сарамлівы) schüchtern, verlégen;
3. (нелюдзімы) úngesellig
дзіку́н
1. (першабытны чалавек) Úrmensch
2.
дзіку́нка
дзіку́нскі wild
дзіку́нства
дзіра́віць
дзіра́вы durchlöchert, löch(e)rig, zerlöchert;
дзіра́выя пальча́ткі zerríssene Hándschuhe;
◊ дзіра́вая галава́ [па́мяць] ein Gedächtnis wie ein Sieb, ein kúrzes [schléchtes] Gedächtnis
дзірако́л
дзірва́н
1. (дзёран) Rásen
2. (зямля, парослая травой) stark begráster Bóden
дзірване́ць vergrásen