прыклада́ць béilegen
Verbum
анлайнавы слоўнікпры́кладна
пры́кладны
1. (узорны) músterhaft, mústergültig, Múster-; vórbildlich; exemplárisch (пра пакаранне);
2. (прыблізны) úngefáhr, ánnähernd, approximatív
прыкладны́ ángewandt;
прыкладны́ыя наву́кі ángewandte Wíssenschaften
прыкла́сці
прыкле́іць, прыкле́йваць ánkleben
прыклы́паць
прыкме́та
1. (адзнака) Mérkmal
асаблі́вая прыкме́та ein besónderes Mérkmal;
апіса́нне прыкме́ты (чалавека) Persónalbeschreibung
2. (прадвесце) Vórbedeutung
◊ мець на прыкме́це
прыкме́тны
прыкме́ціць, прыкмяча́ць