Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в д е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а о у ы э

прызна́цца bekénnen* vt, éingestehen* vt, gestéhen* vt, ein Geständnis áblegen;

шчы́ра прызна́цца ein óffenes Bekénntnis áblegen

прызна́ць

1. ánerkennen* vt;

2. (згадзіцца) zúgeben* vt;

прызна́ць чыю-н справядлі́васць j-m Recht gében*;

2. разм (пазнаць) erkénnen vt, wíeder erkénnen*

прызна́чаны im vóraus féstgesetzt, voráusbestimmt

прызнача́цца bestímmt sein (для каго-н, чаго-н für A)

прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestímmen vt, féstsetzen vt; áussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму-н D);

прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;

2. (на пасаду) ernénnen* vt, éinsetzen vt, bestímmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben* vt, ánordnen vt; verschréiben* vt (прапісаць)

прызначэ́нне н

1. (устанаўленне) Bestímmung f -, -en, Féstsetzung f -, -en, Fixíerung f -, -eh;

прызначэ́нне тэ́рміну die Féstsetzung des Termíns;

2. (на пасаду) Ernénnung f -, -en, Bestímmung f; Nominíerung f -, -en; Éinsetzung f -, -en;

3. (лячэбнае) Vórschrift f -, -en;

4. (мэта) Bestímmung f; Zweck m -(e)s, -e; Zwéckbestimmung f

прызыва́цца разм

1. zum Militärdienst éinrücken;

2. зал. стан éinberufen wérden

прызыва́ць:

прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу zum Militär(dienst) éinberufen* [éinbeziehen*]

прызы́ў м вайск Éinberufung f -, -en, Áushebung f -, -en, Áufgebot n -(e)s, -e

прызыўні́к м вайск Éinberufene (sub) m -n, -n, Rekrút m -en, -en