прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestmmen vt, fstsetzen vt; ussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф ine Strfe [ein Bßgeld] uferlegen (каму D);

прызнача́ць пасяджэ́нне ine Stzung nberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Stzung auf den bend lgen;

2. (на пасаду) ernnnen* vt, insetzen vt, bestmmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vrschreiben* vt, nordnen vt; verschriben* vt (прапісаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)