прызнача́ць, прызна́чыць
1. (вызначыць) bestímmen
прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму
прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;
прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;
2. (на пасаду) ernénnen*
3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)