Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а о у ы э

учо́ра прысл géstern;

учо́ра ра́ніцай géstern früh, géstern Mórgen;

учо́ра ўве́чары géstern Ábend;

учо́ра апо́ўдні géstern Míttag;

учо́ра ўдзе́нь géstern am Táge

учо́рашні разм гл учарашні

учубкі́ прысл абл:

узя́цца учубкі́ einánder in die Háare fahren*

учу́ць разм

1. (пачуць, счуць) déutlich hören, vernéhmen* vt;

ён не учу́ў er hat nicht recht gehört [verstánden]; erfáhren* vt (даведацца);

2. (органамі пачуццяў) wíttern vt, spüren vt, перан Wind bekómmen* (von D)

учы́нак м Tat f -, -en; Hándlung f -, -en;

сме́лы учы́нак éine kühne Tat;

высакаро́дны учы́нак éine édle Hándlung;

гане́бны учы́нак únehrenhafte Hándlung;

безразва́жны учы́нак kópfloses Vórgehen

учыні́цца разм (здарыцца, адбыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s), passíeren vi (s)

учыні́ць, учыня́ць разм tun* vt, vollführen vt, begéhen* vt;

учыні́ць сканда́л éinen Skándal máchen, Krach máchen;

учыні́ць распра́ву ein Stráfgericht ábhalten*;

учыні́ць до́пыт ein Verhör dúrchführen

учыня́цца

1. гл учыніцца;

2. (зал. стан да учыняць, учыніць) vollführt* [getán, verübt,begángen] wérden

учы́твацца sich éinlesen*;

учы́твацца ў кні́гу sich in ein Buch éinlesen*

учэ́пісты

1. fésthaltend, fést(án)haftend; sich ánklammernd; klétternd (пра расліны);

учэ́пістыя па́льцы Fínger [Hände] wie ein Schráubstock [wie éiserne Klámmern];

2. (упарты, настойлівы) zäh, hártnäckig