зняве́чваць, зняве́чыць verstümmeln
Verbum
анлайнавы слоўнікзняво́ленне
1. Verháftung
2. (знаходжанне ў турме) Haft
адзіно́чнае зняво́ленне Éinzelhaft
папярэ́дняе зняво́ленне Untersúchungshaft
адбыва́ць зняво́ленне inhaftíert sein
зняво́лены
1. verháftet (арыштаваны); éingekerkert, éingesperrt (пасаджаны ў турму);
2.
зняво́ліць, зняво́льваць éinkerkern
зняме́лы
1. (нямы) taub; spráchlos;
2. (змярцвелы) erstárrt, ábgestorben
зняме́ць
1. stumm wérden;
2. (змярцвець) gefühllos wérden; erstárren
у мяне́ зняме́ла нага́ mir ist der Fuß éingeschlafen; mein Fuß ist éingeschlafen
знямо́га
да знямо́гі bis zur völligen Erschöpfung, bis zum Úmfallen
знямо́глы, знямо́жаны müde, erschöpft, entkräftet; kapútt, gróggy [-gi] (
знямо́жанасць
да знямо́жанасці bis zur völligen Erschöpfung
гавары́ць да знямо́жанасці sich héiser spréchen*; sich den Mund fússelig [fránsig] réden (
зняна́цку