Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
авдеёілнорстуфхцчшыэюя’
аоуыэ

прычу́цца (здацца) schéinen* vi (s), vórkommen* vi (s)

прычы́м злучн wobéi;

пры шко́ле сад, прычы́м бо́льшасць дрэў паса́джана ву́чнямі die Schúle hat éinen Gárten, wobéi die méisten Bäume von den Schülern gepflánzt wurden

прычы́на ж Úrsache f -, -n; Grund m -es, Gründe (аснова); Ánlass m -es, -lässe, Veránlassung f -, -en (падстава); Motív n -(e)s, -e, Bewéggrund m (матыў);

прычы́ны вайны́ die Kríegsursachen pl;

ува́жлівая прычы́на ein stíchhaltiger [tríftiger] Grund;

без ува́жнай прычы́ны ein únentschuldigtes Féhlen;

з незразуме́лай прычы́ны aus únerfindlichen Gründen;

паслужы́ць прычы́най der Grund sein (чаго-н, für A)

прычында́лы мн разм жарт Zúbehör m -(e)s, -e; Gerät n -(e)s, -e

прычыне́нне н Zúfügen n -s

прычыні́цца​I

1. (паслужыць прычынай чаго-н) der Grund sein (für A);

2. разм (здарыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s); passíeren vi (s);

прычыні́лася бяда́ es gescháh [passíerte] ein Únglück

прычыні́цца​II (няшчыльна зачыніцца) zúgehen* vi (s); nicht ganz [nicht fest] geschlóssen sein

прычыні́ць​I (паслужыць прычынай) verúrsachen vt; zúfügen vt;

прычыні́ць шко́ду Scháden zúfügen [ántun*, ánrichten, verúrsachen];

прычыні́ць кло́пат Schereréien máchen [verúrsachen];

прычыні́ць го́ра Kúmmer beréiten

прычыні́ць​II (няшчыльна зачыніць) ánlehnen vt, nicht fest [nicht ganz] schlíeßen*;

прычыні́ць дзве́ры die Tür ánlehnen [nicht ganz zúmachen]

прычы́нны kausál, úrsächlich;

прычы́нная су́вязь úrsächlicher Zusámmen hang, Kausálzusammenhang m -(e)s