Вала́хія ж гіст Walachéi f -
валацу́га м Vagabúnd [vɑ-] m -en, -en, Lándstreicher m -s, -
валацу́жнічаць разм vagabundíeren [vɑ-] vi (s), strólchen vi (s)
валачо́бнік м Téilnehmer éines Vólksfestes (kurz vor Óstern)
валачы́
1. (цягнуць) schléppen vt, schléifen vt;
◊ ледзь но́гі валачы́ разм sich mühsam fórtschleppen;
2. разм (красці) kláuen vt, máusen vt;
валачы́ся
1. (цягнуцца па зямлі) sich schléppen;
2. разм (ісці) sich schléppen, sich mit Mühe fórtbewegen
валачы́цца
1. (цягнуцца па чым-н) sich schléppen;
2. (бадзяцца) sich herúmtreiben*, vagabundíeren [vɑ-] vi;
3. разм (заляцацца) den Hof máchen
валачы́ць
1. гл валачы;
2. разм (насіць адзенне) trágen* vt;
3. тэх:
валачы́ць дрот Draht zíehen*
Ва́лбжых м Wałbrzych [´valbʒix] n -s, Wáldenburg n -s