валачы́ць
1. гл валачы;
2. разм (насіць адзенне) trágen* vt;
3. тэх:
валачы́ць дрот Draht zíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)