ве́руючы
Verbum
анлайнавы слоўнікверф
сударамо́нтная верф Reparatúrwerft
верх
1. (верхняя частка) óberer Teil, Óberteil
адкідны́ верх Kláppverdeck
раскладны́ верх Schíebedach
2. (паліто
3. (матэрыі) réchte Séite;
4. (вышэйшая ступень) Gípfel
верх даскана́ласці Múster der Vollkómmenheit;
узя́ць [атрыма́ць] верх die Óberhand gewínnen* (над кім-н, чым
верхаві́на
1. (гары) Gípfel
2. (дрэва) Wípfel
3.
пану́ючая [кіро́ўная] верхаві́на die óberen Zéhntausend
верхаво́д
верхаво́дзіць
верхавы́
1. Reit-;
верхава́я язда́ Réiten
верхавы́ конь Réitpferd
2.
верхала́з
зва́ршчык-верхала́з Hóchbauschweißer
ве́рхам
1.
прагу́лка ве́рхам Spazíerritt
е́здзіць ве́рхам réiten*
2. (зверху, па версе чаго
ісці́ ве́рхам óben gehen*
верхненяме́цкі hóchdeutsch;
верхненяме́цкія дыяле́кты Hóchdeutsch