ве́рхам

1. прысл (седзячы на кані́) zu Pferd;

прагу́лка ве́рхам Spazerritt m -es, -е;

е́здзіць ве́рхам riten* vi, vt (s, h);

2. (зверху, па версе чаго) ben, auf der nhöhe;

ісці́ ве́рхам ben gehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)