Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
аеёікноруыэюя.’
гдежзйклнпрстцчшя

ве́дама

1. прысл гл вядома;

даве́сці да ве́дама benáchrichtigen vt, j-n in Kénntnis sétzen;

прыма́ць да ве́дама zur Kénntnis nehmen*; sich (D) mérken;

2. часц únbedingt; natürlich, fréilich

ве́дамасны behördlich, ámtlich

ве́дамасць ж

1. канц (спіс) Verzéichnis n -ses, -se; Líste f -, -n;

экзаменацы́йная ве́дамасць Prüfungsliste f -;

2. (перыядычнае выданне) periódische Dénkschriften pl; Mítteilungen pl

ве́дамства ж Behörde f -, -n, Amt n -(e)s, Ämter; Verwáltungsdienststelle f -, -n (установа)

ве́данне н

1. (знаёмства з чым-н) Kénntnis f -, -se;

ве́данне чаго-н das Wíssen um (A);

з ве́даннем спра́вы mit Sáchkenntnis;

2. (падпарадкаванне) Unterstéllung f -

ве́даць

1. (знаць) wíssen* vt;

я гэ́та до́бра ве́даю ich weiß es gut;

я аб гэ́тым нічо́га не ве́даю ich weiß nichts davón;

2. (мець веды) kénnen* vt;

ён ве́дае жыццё er kennt das Lében;

ве́даць на па́мяць áuswendig kénnen* [wíssen*, können*];

3. (каго-н, быць знаёмым) kénnen*;

я яго́ ма́ла ве́даю ich kénne ihn kaum;

4. (умець, разумець) kénnen* vt, können* vt, verstéhen* vt;

ён ве́дае сваю́ спра́ву er verstéht séine Sáche;

ён ве́дае ў гэ́тым толк разм er kennt sich da(rín) aus, er weiß da(rín) Beschéid;

◊ ве́даць не ве́даю разм ich weiß von nichts, mein Náme ist Háse

ве́дзьма ж міфал Héxe f -, -n

ве́ды мн Kénntnisse pl, Wíssen n -s;

набы́ць ве́ды Kénntnisse er wérben*