ве́даць
1. (знаць) wíssen*
я гэ́та до́бра ве́даю ich weiß es gut;
я аб гэ́тым нічо́га не ве́даю ich weiß nichts davón;
2. (мець веды) kénnen*
ён ве́дае жыццё er kennt das Lében;
ве́даць на па́мяць áuswendig kénnen* [wíssen*, können*];
3. (каго-н, быць знаёмым) kénnen*;
я яго́ ма́ла ве́даю ich kénne ihn kaum;
4. (умець, разумець) kénnen*
ён ве́дае сваю́ спра́ву er verstéht séine Sáche;
ён ве́дае ў гэ́тым толк
◊ ве́даць не ве́даю
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)