прыко́нчыць
1. (скарыстаць) áufbrauchen
прыко́нчыць запа́сы die Vórräte áufbrauchen;
2. (забіць) den Rest gében*, den Gár¦aus máchen (каго
прыко́нчыць
1. (скарыстаць) áufbrauchen
прыко́нчыць запа́сы die Vórräte áufbrauchen;
2. (забіць) den Rest gében*, den Gár¦aus máchen (каго
прыко́рмліваць zúsätzlich nähren (немаўлят); béifüttern
пры́кра
прыкра́са
без прыкра́саы óhne Beschönigung [Schönfärberéi]; úngeschminkt;
пра́ўда без прыкра́саы die náckte [úngeschminkte] Wáhrheit
пры́красць
прыкруці́ць, прыкру́чваць
1. (прывязаць) (án)bínden*
3.
пры́кры únangenehm; péinlich (пакутліва-непрыемны); ärgerlich (які выклікае злосць)
прыкры́кнуць ánschreien*
прыкры́ты
1. (няшчыльна зачынены) ángelehnt, nicht ganz zúgemacht;
2. (захаваны ад чаго
3. (замаскіраваны) bemäntelt, verdéckt, verschléiert
прыкры́цца
1. sich leicht zúdecken [bedécken];
2. (замаскіраваць свае дзеянні) vórschützen