прыкме́тны разм. mérklich, fühlbar, síchtbar, spürbar, wáhrnehmbar; áuffällig (які звяртае на сябе ўвагу)
прыкме́ціць, прыкмяча́ць разм. bemérken vt, mérken vt
прыко́лваць
1. (шпількай) ánstecken vt, ánheften vt;
2. (штыком) erstéchen* vt, tótstechen* аддз. vt
прыко́лка ж. (для валасоў) Háarnadel f -, -n
прыко́нчыць разм.
1. (скарыстаць) áufbrauchen vt; áufessen* vt (з’есці);
прыко́нчыць запа́сы die Vórräte áufbrauchen;
2. (забіць) den Rest gében*, den Gár¦aus máchen (каго-н. D), j-n um die Écke bríngen*
прыко́рмліваць zúsätzlich nähren (немаўлят); béifüttern vt (жывёлу)
пры́кра прысл. гл. прыкры
прыкра́са ж. Áusschmückung f -, -en, Beschönigung f -, -en; Áufbauschung f -, -en, Übertréibung f -, -en (перабольшанне);
без прыкра́сы óhne Beschönigung [Schönfärberéi]; úngeschminkt;
пра́ўда без прыкра́сы die náckte [úngeschminkte] Wáhrheit
пры́красць ж. Únannehmlichkeit f -, Ärger m -s; Úngelegenheit f -
прыкруці́ць, прыкру́чваць
1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);
3. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt