акрэдытава́нне
1.
2.
акрэдытава́нне
1.
2.
акрэдытава́ць
1.
2.
акрэдыты́ў
безадзы́ў ны акрэдыты́ў únwiderrufliches Akkreditív;
непацве́рджаны акрэдыты́ў únbestätig tes Akkreditív;
адзы́ўны акрэдыты́ў wíderrufliches Akkreditív;
перавадны́ акрэдыты́ў übertrágbares Akkreditív;
рэво́льверны акрэдыты́ў revolvieren des [-vɔl´vi:-] Akkreditív;
рэзерво́вы акрэдыты́ў Resérveakkreditiv [-v-]
акрэдыты́ўны
акрэдыты́ўная гра́мата
акрэ́сліваць
акрэ́сліцца
1. (аб становішчы) sich klären;
2. (пра характар) sich bílden, sich heráusarbeiten
акрэ́сліць (вызначыць межы, аб’ём, памеры) bestímmen
акрэ́сліць сфе́ру [ко́ла]
дзе́яння den Wírkungsbereich [Wírkungskreis] bestímmen
аксамі́т
рубча́сты аксамі́т Kórdsamt
баваўня́ны аксамі́т Báumwollsamt
муа́равы аксамі́т Schíllersamt
аксамі́тавы, аксамі́тны sámten, Samt-;
аксамі́тная сту́жка Sámtband
аксамі́тны го́лас éine sámtweiche Stímme
аксамі́цісты sámtig, sámtweich, sámtartig (падобны на аксаміт)