прызна́чаны im vóraus féstgesetzt, voráusbestimmt
Verbum
анлайнавы слоўнікпрызнача́цца bestímmt sein (для каго
прызнача́ць, прызна́чыць
1. (вызначыць) bestímmen
прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму
прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;
прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;
2. (на пасаду) ernénnen*
3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben*
прызначэ́нне
1. (устанаўленне) Bestímmung
прызначэ́нне тэ́рміну die Féstsetzung des Termíns;
2. (на пасаду) Ernénnung
3. (лячэбнае) Vórschrift
4. (мэта) Bestímmung
прызыва́цца
1. zum Militärdienst éinrücken;
2. зал. стан éinberufen wérden
прызыва́ць:
прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу zum Militär(dienst) éinberufen* [éinbeziehen*]
прызы́ў
прызыўні́к
прызыўны́
прызыўн ўзро́ст díenstpflichtiges Álter, Éinberufungsalter
прызыўны́ пункт Éinberufungsstelle
прызямле́нне
мя́ккае прызямле́нне wéiche Lándung;
пача́ць прызямле́нне zur Lándung ánsetzen [übergehen*];
ме́сца прызямле́ння Áufsprungsstelle