Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
авдеёілнорстуфхцчшыэюя’
аоуыэ

прызна́нне н.

1. Ánerkennung f -;

атрыма́ць агу́льнае прызна́нне állgeméine Ánerkennung finden*;

2. (заява) Bekénntnis n -ses, -se, Geständnis n -ses, -se; Éingeständnis n;

зго́дна з асабі́стым прызна́ннем éingestandenermaßen;

прызна́нне ў каха́нні Líebeserklärung f -, -en;

прызна́нне віны́ Schúldbekenntnis n

прызна́ны ánerkannt

прызна́цца bekénnen* vt, éingestehen* vt, gestéhen* vt, ein Geständnis áblegen;

шчы́ра прызна́цца ein óffenes Bekénntnis áblegen

прызна́ць

1. ánerkennen* vt;

2. (згадзіцца) zúgeben* vt;

прызна́ць чыю-н. справядлі́васць j-m Recht gében*;

2. разм. (пазнаць) erkénnen vt, wíeder erkénnen*

прызна́чаны im vóraus féstgesetzt, voráusbestimmt

прызнача́цца bestímmt sein (для каго-н., чаго-н. für A)

прызнача́ць, прызна́чыць

1. (вызначыць) bestímmen vt, féstsetzen vt; áussetzen vt (пенсію і г. д.);

прызнача́ць штраф éine Stráfe [ein Búßgeld] áuferlegen (каму-н. D);

прызнача́ць пасяджэ́нне éine Sítzung ánberaumen;

прызнача́ць пасяджэ́нне на ве́чар die Sítzung auf den Ábend légen;

2. (на пасаду) ernénnen* vt, éinsetzen vt, bestímmen vt;

3. (лякарства, лячэнне) vórschreiben* vt, ánordnen vt; verschréiben* vt (прапісаць)

прызначэ́нне н.

1. (устанаўленне) Bestímmung f -, -en, Féstsetzung f -, -en, Fixíerung f -, -eh;

прызначэ́нне тэ́рміну die Féstsetzung des Termíns;

2. (на пасаду) Ernénnung f -, -en, Bestímmung f; Nominíerung f -, -en; Éinsetzung f -, -en;

3. (лячэбнае) Vórschrift f -, -en;

4. (мэта) Bestímmung f; Zweck m -(e)s, -e; Zwéckbestimmung f

прызыва́цца разм.

1. zum Militärdienst éinrücken;

2. зал. стан éinberufen wérden

прызыва́ць:

прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу zum Militär(dienst) éinberufen* [éinbeziehen*]