акру́жнасць, акру́жына
Verbum
анлайнавы слоўнікакружны́ Kreis-, Ring-;
акружна́я чыгу́нка Ríngbahn
акружна́я аўтадаро́га Áutobahnring
акружны́ шлях Úmweg
акружы́ць
1. (каго
2.
акружы́ць ро́вам mit éinem Gráben umgében*;
3. (увагай, клопатам
акружэ́нне
1.
тра́піць у акружэ́нне in éinen Késsel geráten*;
вы́рвацца з акружэ́ння aus dem Késsel áusbrechen*;
2. (абставіны, асяроддзе, атачэнне) Umgébung
у акружэ́нні (каго
акру́тны
1. (свавольны) éigenmächtig, éigenwillig; éigensinnig;
2. (безвыходны) áusweglos; áussichtslos; hóffnungslos;
тра́піць у акру́тнае стано́вішча in éine áusweglose Situatión [in die Klémme] (
акруці́ць
акрыва́віць mit Blut beflécken [besúdeln]
акрыва́ўлены blútbefleckt, blútbesudelt, blútbespritzt; blútüberströmt (заліты крывёю); blútig (крывавы); blútdurchtränkt (прасякнуты крывёю)
акрылі́ць, акрыля́ць begéistern
акрыя́ць (пасля хваробы) sich erhólen, wíeder auf den Béinen sein, zu Kräften kómmen*, wíeder áufkommen*;