тра́піцца, трапля́ць
1. (здарыццa) (zúfällig) geschéhen*
2. (выпадкова сустрэцца) einánder begegnen (
◊ тра́піцца пад руку́ únter die Hand kómmen*, in die Fínger kriegen
тра́піцца, трапля́ць
1. (здарыццa) (zúfällig) geschéhen*
2. (выпадкова сустрэцца) einánder begegnen (
◊ тра́піцца пад руку́ únter die Hand kómmen*, in die Fínger kriegen
тра́піць, трапля́цца
1. (папасці) tréffen*
2. (пранікнуць) dúrchdringen*
3. (апынуцца ў якіх
◊ тра́піць у бяду́ ins Únglück [in die Klémme] geráten*;
тра́піць на во́чы [во́ка] únter die Áugen kómmen*;
◊ тра́піць у кро́пку den Nágel auf den Kopf tréffen*; ins Schwárze tréffen*
трапі́чны
трапі́чны по́яс die trópische Zóne, der trópische Gürtel;
трапі́чная ліхама́нка [тра́сца] Trópenfieber
трапло́
1.
2.
тра́пна
тра́пнасць
1. Tréffsicherheit
тра́пнасць збро́і
2.
тра́пны
1. sícher, scharf;
2.
тра́пнае параўна́нне tréffender Vergléich
трапята́цца zúcken
трапята́ць
1. (дрыжаць) zíttern
2. (пра агонь, святло) fláckern
3. (біцца) záppeln
трапяткі́
1. (які дрыжыць) zítternd, zítt(e)rig, bébend; fláckernd (пра агонь, святло);
2. (усхваляваны, спалоханы) scheu, ángstvoll, ángsterfüllt