Verbum

тра́піць, трапля́цца

1. (папасці) tréffen* vt;

2. (пранікнуць) dúrchdringen* vi (s), éindringen* vi (s);

3. (апынуцца ў якіх-н умовах) sich befínden*, (hín)geráten* vi (s);

◊ тра́піць у бяду́ ins Únglück [in die Klémme] geráten*;

тра́піць на во́чы [во́ка] únter die Áugen kómmen*;

◊ тра́піць у кро́пку den Nágel auf den Kopf tréffen*; ins Schwárze tréffen*