Verbum

э́рэ, нескл., н.

У скандынаўскіх краінах — дробная разменная манета, сотая частка кроны.

[Дацк. øre, нарв. øre, швед. öre.]

эрэ́кцыя, ‑і, ж.

У фізіялогіі — набуханне і зацвярдзенне мужчынскага палавога члена пры палавой узбуджанасці.

[Ад лац. erectio]

эрэты́зм, ‑у, м.

У фізіялогіі — павышаная нервова-псіхічная ўзбуджальнасць і раздражняльнасць.

[Грэч. erethisma.]