э́рліфт, ‑а, М ‑фце, м.
Спец. Устройства для пад’ёму вадкасці з дапамогай скампрэсаванага паветра, выкарыстоўваецца пры здабыванні нафты і вады з буравых свідравін на паверхню зямлі.
[Англ. airlift ад air — паветра і lift — падымаць.]